Het oude leven

Sinterklaas is terug naar Spanje, zodat ik weer tijd heb om iets anders te schrijven dan gedichten. Hiervan maak ik altijd veel werk; dat kan ik tenslotte zelfstandig doen en bovendien vind ik het nog leuk ook.

Dat het veel tijd kost geeft niet, al is het wel pijnlijk om te constateren dat mijn mannen binnen drie uur cadeaus kopen én gedichten schrijven, terwijl ik daarvoor drie weken heb moeten uittrekken. En dan blijkt de kwaliteit van zowel cadeaus als rijmen vervolgens ook nog eens dezelfde te zijnx85

Niet dat ik drie weken lang aan niets anders heb gedacht dan aan de Sint. Er gebeurt tenslotte meer tussen hemel en aarde. Fijne, maar ook heel tragische zaken. Neem nou wat een gezin uit Utrecht overkwam.

Twee jongetjes zaten bij hun moeder in de auto. Die parkeerde de wagen nietsvermoedend aan de waterkant bij een kanaal en stapte uit. Maar het terrein liep af en er was geen hek langs het water. De auto kwam in beweging, er was voor de moeder geen houden aan en de kinderen verdwenen in de donkere diepte van het kanaal.

Dit drama vond alweer een week of vijf geleden plaats, maar het laat me niet los. Het oude leven van de ouders en het zusje eindigde op die fatale dag. Diezelfde week kwam Sinterklaas aan in het land.

Het zusje is pas vijf jaar en dus nog gelovig. Sinterklaas zal er dan ook dit jaar toch voor haar hebben moeten zijn. Want, hoe bizar, de goedheiligman blijft wel gewoon bestaan. Hoe moet dit zo getroffen gezin in godsnaam de draad weer oppakken?